ورزش برای پیشگیری از سرطان

سرطان پستان : بسیاری از مطالعات نشان داده اند که زنانی که داری فعالیت بدنی هستند در مقایسه با زنان غیرفعال کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند . طبق مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۶ مشخص شد در زنانی که از لحاظ جسمی بسیار فعال بودند ۱۲-۲۱٪ خطر ابتلا به سرطان پستان نسبت به کسانی که فعالیت بدنی چندانی نداشتند ، کاهش یافت . فعالیت بدنی با کاهش مشابه خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان قبل از یائسگی و یا بعد از یائسگی همراه بوده است . زنانی که فعالیت بدنی خود را بعد از یائسگی افزایش می دهند ، ممکن است در مقایسه با زنانی که این کار را نمی کنند، کمتر در معرض خطر سرطان پستان باشند .

سرطان روده بزرگ : در یک مطالعه صورت گرفته در سال ۲۰۱۶ بر روی ۱۲۶ نفر، افرادی که بیشترین میزان فعالیت بدنی را داشتند ، ۱۹ درصد کمتر از کسانی که کمترین فعالیت جسمی را داشتند ، در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار گرفتند .

سرطان اندومتر : مطالعات متعددی ، ارتباط بین فعالیت بدنی و خطر ابتلا به سرطان آندومتر (سرطان پوشش داخلی رحم) را تأیید کردند . در یک مطالعه مشخص شد، زنان با تحرک زیاد ۲۰٪ کمتر از زنان با فعالیت بدنی کم در معرض خطر ابتلا به سرطان آندومتر قرار می گیرند . برخی شواهد نشان می دهد که ارتباط بین فعالیت بدنی و خطر ابتلا به سرطان آندومتر غیر مستقیم است ، از این رو فعالیت بدنی باید چاقی که یکی از عوامل خطر برای سرطان آندومتر است را کاهش دهد تا فواید آن مشاهده شود .

 
سرطان مری : طبق مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۴ مشخص شد ، افرادی که بیشترین فعالیت جسمی را داشتند، ۲۱٪ کمتر از کسانی که فعالیت بدنی انجام نمی دادند به سرطان مری مبتلا شدند .

سرطان کلیه : طبق مطالعات صورت گرفته، افرادی که از نظر جسمی بیشترین فعالیت را داشتند در مقایسه با افرادی که کمترین فعالیت را داشتند ، ۱۲٪ کمتر به سرطان کلیه مبتلا شدند. در یک تجزیه و تحلیل نتایج بیش از 1 میلیون نفر مشخص شد که فعالیت بدنی در اوقات فراغت با ۲۳٪ کاهش خطر ابتلا به سرطان کلیه ارتباط دارد .

سرطان معده  : طبق مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۶  مشخص شد، افرادی که از نظر جسمی بیشترین فعالیت را داشتند ، ۱۹٪ کمتر از کسانی که کمترین فعالیت را داشتند به سرطان معده مبتلا شدند .
برخی شواهد نشان می دهد که فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در ارتباط است . با این حال ، ممکن است تفاوت در سیگار کشیدن ، به جای فعالیت بدنی، از مواردی باشد که ارتباط فعالیت بدنی را با کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه توضیح می دهد . طبق مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۶ مشخص شد، فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در بین افراد سیگاری سابق و فعلی ارتباط داشت اما با خطر سرطان ریه در میان افراد غیر سیگاری ارتباطی نداشت .
برای چندین سرطان دیگر، شواهد محدودتری در مورد ارتباط آن ها با فعالیت بدنی وجود دارد که شامل سرطان های خاص خون و همچنین سرطان های لوزالمعده ، پروستات ، تخمدان ها ، تیروئید ، کبد و راست روده است .  

ورزش و سرطان روده بزرگ

انجام حرکات ورزشی باعث کاهش چربی بدن می شود و بنابراین تأثیر مفیدی بر خطر ابتلا به سرطان کولورکتال دارد . احتمالاً این امر از طریق کاهش مقاومت به انسولین و التهاب می باشد که هر دو به پیشرفت  مرتبط هستند . اما مشخص نیست که آیا فعالیت بدنی که با کاهش وزن  یا حفظ وزن سالم همراه نیست، تأثیر قابل توجهی در این مسیر دارد یا خیر .

مکانیسم های دیگری که فعالیت بدنی ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش دهد شامل تحریک هضم و کاهش زمان ترانزیت از طریق روده است. اگرچه داده های قوی برای پشتیبانی از این مکانیسم در انسان محدود است .

ورزش و سرطان پستان پس از یائسگی

فعالیت بدنی بر طیف متنوعی از مسیرهای متابولیک ، هورمونی و ایمونولوژیک تأثیر می گذارد . انجام حرکات ورزشی منظم باعث کاهش چربی بدن می شود و بنابراین می تواند از طریق کاهش سطح استروژن در گردش ، مقاومت به انسولین و التهاب ، که همه با رشد سرطان پستان بعد از یائسگی مرتبط هستند ، تأثیر مفیدی بر خطر سرطان پستان داشته باشد .  البته در این مورد هم مشخص نیست که آیا فعالیت بدنی که همراه با کاهش وزن نیست ، تأثیر قابل توجهی در این مسیرها دارد یا خیر .